3 Ocak 2011 Pazartesi

Çelişkiler Yumağı .....

Biz İNSANOĞLU ne kadar garibiz, tam bir Çelişkiler Yumağı .... Çok sevdiğim bir dostumu kaybettiğim bir günde bu çelişkiyi çok daha güçlü hissettim ve yazmak istedim. Sevgili dostumun vefatını öğrendikten sonra arkadaşlarımı da bilgilendirmeliyim diye düşündüm, yazdım, sağ olsun bir çok arkadaşım yorum yazdı, İsmail'e tanımasalar bile rahmet dilediler, bir kaç arkadaşım da eminim benim gibi kendisini dinleyerek yapmaması gereken ama yaptığı şeylerden duyduğu üzüntüleri yazdı, örneğin; sigara içmek gibi....

Babamla konuştuğumda " ne o üzgün geliyor sesin " dedi, kısaca anlattım, ilk sorusu,  "sigara içiyor muydu " oldu,  "evet " dedim,  " içiyor "...biraz duraksadı, " sen hala içiyorsun değil mi " dedi, o an baktım, elimde bir sigara var, kül tablası da boş sayılmaz,  " keşke içmesen " dedi,  " ben sizleri üzmemek için sigarayı bir anda bıraktım -ki babam sigara içtiğinde günde ortalama 3 4 paket uzun Maltepe içerdi, sizler hastane köşelerinde benimle uğraşmayın diye bıraktım, biliyorum sözle olmuyor ama bari daha az iç " dedi...kapadık telefonu ....Blogu Görüntüle

Çelişki bu değil, çelişki ben aman her şeyin başı sağlık, yapmayın etmeyin sağlığınıza dikkat edin diye yazarken, diğer taraftan elimde sigara ile bunu yapıyor olmam. Bunun mantıklı bir açıklaması olabilir mi? Bu ne kadar büyük bir çelişki. Bu çelişkiyi belki çok etkilendiğim için sağlık ile pekiştirdim ama dikkat edin lütfen, yaşamımız çelişkiler ile dolu. Yapmamız gereken ne varsa yapmayıp, başkalarına yap diye akıllar vermekte üstümüze yok.

Kendi ilişkisini veya ilişkilerini yürütemeyen insanlar, başkalarına ilişkiler hakkında ders veriyor, hatta kitaplar yazıyor. Aldatılmayı namussuzluk olarak görüp, cana kıyanlar, aldatmanın dik alasını kendileri yaşıyorlar. Ne sevgimizi doğru dürüst anlatabiliyoruz, ne yaşamımızı istediğimiz gibi yaşayabiliyoruz. Çelişkilerimizi içten yaşıyoruz ama çoğu zaman bu çelişkiler bizim yaşamımızı olumsuz etkiliyor. Bir yakın arkadaşımız, bir akrabamız vefat ettiğinde, cenazesine gidip te " işte, her şeyin sonu bu, neden ve niçin bu kadar sıkıyorum kendimi, sinir stresim neden, bundan sonra böyle yapmayacağım, hayatımı yaşayacağım, bir şeyi takmayacağım " demeden dönen var mı içimizde.

Neden olmuyor peki? Neden kendimize bile dürüst değiliz? Bu kadar zor mu gerçekten mesela sağlıklı yaşayabilmek için sigaradan vazgeçmek, ya da dünya kadar para harcarken bir check-up için para ayıramamak, veya sevdiğimizi birilerini kaybetmeden söylemek, sinir-stres yapan şeyleri yaşamımızdan uzak tutabilmek için savaşmak, olmayan şeyleri hayal edip isteyeceğimize, elimizde olanları en güzel şekilde kullanıp yaşayabilmek bu kadar mı zor?

Daha kolay olmasının bir yolu olmalı...Kendimizi mutlu etmekten ve bu mutluluğu paylaşmaktan bu kadar çabuk vazgeçmemeliyiz, bunlar için bir şeyler yapmalıyız ve bu yaptıklarımızla örnek olmalıyız. Bunları yazdım, yazıyorum da ne kadarını kendim uygulayacağım bilmiyorum ama bu çelişkiler yumağı içinde yok olup gitmeyeceğim, bu kadar kolay olmayacak ..........

Sevgilerimle,
Haluk
03.01.2001 23:30